وروجکـــــــــــــــــــــــــای من

...

از سه روز پیش بخاطر درد شدید پام رفتم خونه مامانم و اونجا خوردم و خوابیدم و اونا زحمت کشیدن هم به خودم و هم به پوریا_البته پارسا که جز ثابت خونشون شده_ خیلی رسیدن. دیگه امروز دلم برا خونمون تنگ شده بود. بنابراین اومدم خونه.البته اینم بگم، شوشوجان از پنجشنبه آماده باش بود تا دیروز ظهر اصلا خونه نیومد.  دیروز اومد خونه مامان ناهار خورد و دوباره رفت تا امروز ظهر که اومد دنبال ما.   دیروز پوریا به شدت خوابش میومد اما نذاشتم بخوابه تا باباش میاد ببیندش. وقتی اومد، که بماند چطوری خودشو پرت کرد بغل باباش و چقدر ذوق کرد. نیم ساعتی بغل باباش بود. یه برادرزاده دارم که 8 ماه از پوریا بزرگتره و فوق العاده شیرین زبون و شیطونه. هرکس میب...

پروانه اگه سوخت به جهندم ماخاست دور شمع قرتی گری در نیاره (شعر نوی اراکی)     به پیرزن اراکی میگن اگه 10تا مرغ داشته باشی و دوتا شو روباه بخوره چندتاش میمونه؟ میگه:باع، خِلاص, دیه آموخته شده میا پاک شه میبره! شب اول قبر از اراکیه می پرسن نمازهاتو خوندی؟ اراکیه میگه : باع بل برسیم حالا به چند دلیل اراکیها پیشرفت نمی کنند: 1 - بره چیشیته 2 - ماخاچوکنی 3 - میشه چیشی برت 4 - نکنی ایکارا 5 - چرا انقد عذاب میدی خوتا 6 - آخه بره کی 7 - او که داره چطو کرده  8 - بره چیشی انقد مدوی 9 - آخرش ماخای بلیشو بری آش جودو چیست؟ نوعی پیتزای اراکیست که از نظر خاصیت با خاویار برابری ...

دیروز و پریروز که تعطیل بود همگی رفته بودیم خونه مامان. جاتون خالی، حسابی خوش گذشت. کلی یاد دوران کودکی کردیم و هرکس از دیگری یه خاطره خنده دار داشت تعریف میکرد و حسابی میخندیدیم. تصمیم گرفتم چندتا از این خاطره ها رو توی وبلاگم بنویسم. اول از خودم شروع میکنم: یادمه اول دبستان بودم، دهه فجر بود و من بسیار مشتاق که سرودای انقلابی رو حفظ کنم.  بنابراین در رسیدن به این مقصود همت بیشمار گمارده و با تمام قوا سعی در رسیدن به هدف ماخوذه داشتم. از آنجائیکه در این مسیر پر فراز و نشیب مرشد و راهنمائی نداشتم لذا می بایست به تنهائی طی طریق نموده و در راه رسیدن به مطلوب از کوشش و خطا بهره می جستم! بگذریم؛ یه سرود بود که میگفت: بوی گ...

دیروز به شوشوجان گفتم که با خواهرم بریم نزدیک خونه اونا چندتا بنگاه بگردیم ببینیم خونه پیدا می کنیم یا نه. آخه دیگه از اینجا خسته شدم. از طرفی هم بخوام پائیز برم مدرسه برام بهتره نزدیک خواهرم باشم. ایشون اجازه فرمودن و سپس عازم محل کار شدن. بنده هم با پوریا(پارسا طبق معمول خونه مامانم بود) آماده شدیم که بریم. حالا همیشه خدا تا سرکوچه میخوام برم زنگ میزنم آژانسا. دیروز انگار حکم الهی بود که صرفه جوئی نموده و با تاکسی برم. هیچی دیگه راه افتادیم. پایینتر از کوچمون یه زمین خالی هست که میونبر خوبیه و من همیشه از اونجا رد میشم. با دلی غافل و خیالی راحت و صدالبته کفش مناسب و بدون پاشنه!قدم در زمین خالی گذاشتم. اما انگار اینبار صاحبش راضی نبود.ن...

امروز پارسا رو واسه سنجش بردم پایگاه. از اونجائیکه پایگاه نزدیک دبستان شاهد بود گفتم بهتره یه سر برم ببینم امتیازبندی کردن یا نه که امید نداشتم ناامید بشه و زودتر برم ثبت نامشو اون یکی مدرسه تکمیل کنم. در نهایت یاس و نومیدی قدم در مدرسه نهادم!بعد رفتم پیش معاون و ازش سوال کردم.امتیازمو که گفتم گفت احتمالا پذیرفته شده.بعد توی لیست نگاه کرد و گفت:بله؛ پسر شما ثبت نامه.بیست و پنجم بیا مدارک و ثبت نامشو تکمیل کن. وای خدای من؛باورم نمیشد.در مقابل چشمانم پارسای من با امتیازی ناچیز در دبستان شاهد ثبت نام شده بود(کلید اسراری شد واسه خودش!) هر چی تلاش کردم اشک تو چشام حلقه بزنه که یه کم فانتزی تر بشه، نشد. کلا این اشکا هیچ...

اول از مریم جون مامان آرمینای عزیز تشکر کنم که منو به این بازی دعوت کرد   و اما سوالات: 1)بزرگترین ترس زندگیت چیه؟ والّا از اونجائیکه بنده انسان شجاعی هستم بخاطر ندارم که ترسی در زندگی داشته باشم بجز فقط چندتا که میشه ترس از موش، سوسک،سگ(وای وای وای) سوار اسب شدن، تنها خونه موندن!!! رد شدن از خیابون و...را به عنوان بزرگتریناش نام برد   از شوخی گذشته سه تا ترس بزرگ توی زندگیم دارم که دوتاشو نمیتونم بگم اما سومیش اینه که خدائی نکرده همسرم تصادف کنه،آخه خیلی بی کله رانندگی میکنه 2)اگه 24 ساعت نامرئی میشدی چکار میکردی؟ آخ که اگه میشد چی میشد!!! یه خورده حساب شخصی دارم که بلافاصله میرفتم و تسویش میکردم ...

این عکس رو یادم رفته بود بذارم ...