وروجکـــــــــــــــــــــــــای من

داریم میریم خونه. تو کوچه میگه اَـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مــــــــــــــــامـــــــــــــان! این ماشین ساشّی بلنده رو! چقد خوشگله! من هی اینور اونور نگاه میکنم ماشین شاسی بلند نمیبینم. میگم: کدوم ماشین ساشی بلنده؟ یه هیوندا آوانته نشونم میده میگه اینو میگم دیگه.مگه گیج شدی!!!!!! من آوانته پارسا کلیه ماشینهای شاسی بلند والّا!!!!! وقتی بچم خونه پرش سوار سمند و پرشیا شده باز خیلی بچه با هوش و استعدادیه که نیسان رو به عنوان ماشین شاسی بلند معرفی نکــــــــرد!!!!!!!!   اون جشن خودمونیه بود واسه تولد یکسالگی پوریا گرفتم؟ یادتونه؟ خواهرام پرسیدن واسه پوریا جشن گرفتی؟ گفتم یه جشن فر...

اول از همه دوستای گلم که تو این مدت جویای احوالم بودن تشکر می کنم این روزا پوریا هم خیلی شیطون شده هم خیلی شیرین! حال و هوای خونه واقعا با وجود شیرین کاریاش عوض شده. الان یکماه بیشتره که با تسلط کامل راه میره و البته گاهی هم زمین میخوره، اما به روی مبارک نمیاره و مجددا به پا خاسته و ادامه میده! یکی از مهمترین کارائی که داره اینه که صبح که از خواب بیدار میشه یه لنگه جوراب یا لنگه کفش پیدا میکنه، میگیره دستش، میاره جلو من و مدام میگه دَدَ-دَدَ...... وقتی هم که میریم بیرون با دست اطرافو نشون میده و میگه دَدَ و بعد به نشانه قدرشناسی میخنده! هر کس هم که میاد خونمون آقا راه می افته که باهاش بره! مصیبتی داریم واسه رفتن مهم...

بعد از کش و قوسهای فراوان و بعد از شدن نشدنهای بیشمار و پس از چرتکه انداختنها و دو دوتا چارتا کردنهای بسیار بالاخره روز جمعه سوم آبان برای پارسا جشن تولد یا بهتر بگم جشن تحصیل گرفتیم. تولدش که یکماهی بود گذشته بود! بنابر توفیق یه کم(خیلی کوچولو کم) اجباری تصمیم گرفتیم روز جمعه واسش جشن بگیریم.حالا کی این تصمیم مهم اتخاذ شد؟شنبه! بنده نیز که تا ساعت حدود 4 سرکار تشریف داشتم! فـــــــــــــــــــک کنیــــــــــــــــد!!! اگه خواهرهای عزیزتر از جان نبودن که دیگه هیــــــــــــــــــــچ! و صد البته خواهر زاده های مهربان واقعا توی مقدمات، برگزاری و مراسم تلخ پس از برگزاری! کمک بزرگی بودن.البته صحیح اینه که بگم من توی برگزاری ا...

این روزا خودم کم مشغله دارم؛ پارسا و مشق نوشتناشم شده یه معضل! هنوز دارن سرمشق مینویسن.از همون یک یکای خودمون. هر روز با یه ترفند وادارش میکنم به نوشتن! یه روز واسش روی خط زمینش نقطه میذارم! یه روز مسابقه میذاریم که کی زودتر کارشو تموم میکنه.یه روز به بهانه بیرون رفتن میگم مشقاتو بنویس.یه روز.......... اوه! زیاده!!!!   اون هفته معلمشون دعوتنامه داده بود که البته بنده تشریف نداشتم و خواهر جان طبق معمول جور بنده رو کشیده بودن و رفته بودن جلسه. اونجا مشخص شده بود اوضاع بقیه خیلی بدتره. بعضیاشون اصلا مشقاشونو نمینویسن و بعضیا هم ماماناشون زحمتشو میکشن! یوخده امیدوارم شدم! معلمشون جلو بچه ها گفته بوده من به ماماناتون ...

ســـــــــــــــــــــــلام. 4 مهر تولد پوریا بود. اما بخاطر مشغله بسیار زیاد و گرفتاریهای بس فراوان بنده حتی موفق نشدم ویترین نی نی وبلاگ رو واسش رزرو کنم.طفلی بچم غروب بود که بابائیش رفت و یه کیک و دوتا شمع 6 و 1 به همراه فشفشه و ... خرید و آورد.   اون روز عمو محسنم که خوابگاه بود واسه تولد پوریا اومد خونمون و شد مهمون افتخاری تولد پوریا. و بدین ترتیب تولد یکسالگی پوریا برگزار شد! اما پوریا اصلا آروم نبود و مدام شیطنت می کرد.به همین دلیل نتونستیم ازش عکس مناسب بگیریم. اما در عوض پارسا جبران کرد و کلی عکس با ژستای مختلف گرفت! تنها کاری که کردم عکس پوریا رو از متولدین امروز نی نی ...

ســـــــلام! تو این مدت که نبودم اتفاقای زیادی افتاد که اگه تونستم و فرصت شد واستون مینویسم.البته با رمـــــز! و امـــــــــا اولین روز مدرسه رفتن پـــــارسا: روز 31 شهریور من و بابا و پارسا و پوریا آماده شدیم که بریم مدرسه. البته چون مادر و دائی اسماعیل و خاله فائزه میخواستن برن کربلا اول باید میرفتیم بدرقه اونا و بعد پارسا رو می بردیم مدرسه. خلاصه؛ بدو بدو رفتیم ترمینال و دقیقه نود رسیدیم!     بعدش بدون فوت وقت رفتیم مدرسه   و بدین ترتیب پـــارســا اولین روز مدرسه رو دیــــر رسید دانش آموزای کلاس اولی سر صف بودن و کلاس بندی شده بودن. از یکی از معاونا کلاس پارسا رو پرسیدیم که ایشونم لطف کردن ا...