پوریا شعر می خونه!
پوریا شعر می خونه! البته خیلی وقته که این شعرا رو یاد گرفته اما من فرصت نداشتم که بنویسم! طبق معمول!
شعر آقا خرگوشه:(قرمزا رو پوریا میگه)
یه روز یه آقا خرگوشه
رفت دنبال بچه موشه
موشه دوید تو سوراخ
خرگوشه گفت:آخ
وایسا وایسا؟(من ازش میخوام ادامشو بگه) نه
من:کارت دارم
من خرگوشه؟ نه!
بازم من: بی آزارم
بیا از سوراخت ؟ نه
بیرون!(این من بودم!).... به همین ترتیب تا پایان شعر!
شعر یه توپ دارم قلقلیه:
یه توپ دارم؟ گیگیلیه
سرخ و سفیدو آبیهَ
می زنم زمین: هبا(دستاشم می بره هوا!)
نمیدونی؟نه(دستاشو به علامت نیست نشون میده.منظورش همون کجاس!!!!!)
من این توپو؟ نهَ شهِ شهِ!
مشقامو خوب؟ نهِ شهِ شهِ!
بابام بهم؟ عی دی
یه توپ؟ گیگیلی
بعدم به شدت واسه خودش دست می زنه!
شعر حسنی:
غازه میگفت حسنی بیا با هم دیگه بریم؟ شَنّا
شعر گل همه رنگش خوبه:
گل همه رنگش؟ خو عه
بچه زرنگش؟ خوعه نی نی
تو کتابا؟ نه! از اینجا دیگه نه هاش شرو میشه تا پاشو پاشو صداش کن! که بلند میشه دست منو می کشه و پشت سر هم میگه پاشو پاشو!!
دیدید بچم چه قشنگ شعر میخونه!
ها؟ چیه؟ انتظار داشتید مناجاتای خواجه عبدالله انصاری رو حفظ کرده باشه؟! والا!
فحشم اگه بدید خودتونید!
راستی؛ صلواتم میفرسته! میگه: الّا مُمَّه دلّی علا...(تا همین جا! ادامه نمیده دیگه)
بعدا نوشت: کلمات زیادی رو یاد گرفته و هرچیزی رو بهش میگیم کج و کوله ادا می کنه اما هیچ تلاشی برای گفتن جمله نمیکنه! مثلا هرچی بهش میگم بگو آب بده یا آب میخوام بازم مثل بچه های هف هش ماهه میگه آبّهَ!
